رازهای جالب حیواناتی که می شناسیم

خیلی چیز‌ها درباره دنیای حیوانات هست که فکر می‌کنیم به درستی می‌دانیم، اما در واقع اشتباه فکر می‌کنیم. در این مطلب با تصورات اشتباهی که درباره حیوانات دارید، آشنا می‌شوید.

گربه‌ها و سگ‌ها کوررنگ هستند

اگرچه تا مدت‌ها تصور می‌شد که سگ‌ها و گربه‌ها بینایی محدودی دارند و فقط رنگ‌های خاصی را می‌بینند، اما اینطور نیست. گربه‌ها و سگ‌ها رنگ‌ها را خیلی بهتر از تصور ما می‌بینند. هر دو می‌توانند سایه‌های آبی و سبز را ببینند. درواقع گربه‌ها نسبت به انسان‌ها سلول‌های گیرنده نور بیشتری در چشمشان دارند، و به همین دلیل در نور کم بهتر می‌بینند. حتما شب‌ها در راه پیدا کردن توالت به دیوار خورده اید، اما این اتفاق برای گربه‌ها نمیفتد. چون آن‌ها یک لایه آینه‌ای اضافی پشت شبکیه چشم خود دارند، یعنی نور ورودی دو بار شانس برخورد با سلول‌های گیرنده نور را دارد. در چشم انسان، اگر نور همان بار اول برخورد نکند، در لایه سیاه پشت شبکیه جذب شده و برای همیشه از بین می‌رود. سگ‌ها گیرنده‌های نور کمتری در چشمشان دارند بنابراین بینایی رنگی آن‌ها یک هفتم ماست. دانشمندان معتقدند که بینایی رنگ سگ‌ها شبیه به انسان‌هایی است که کوررنگی قرمز-سبز دارند.

زنبور‌ها فقط یک بار نیش می‌زنند

شما معمولا سعی می‌کنند از زنبور‌ها اجتناب کنید. کار درستی هم می‌کنید چون خرزنبور‌ها و زنبور‌های زرد، می‌توانند بار‌ها به شما حمله کنند و نیشتان بزنند. از زنبور‌های سرخ اروپایی هم فرار کنید. آن‌ها حتی به خودشان زحمت نیش زدن هم نمی‌دهند، چون می‌توانند با فک بزرگشان گاز بگیرند. زنبور‌های نجار قدیمی هم هستند که چوب‌های خانه شما را سوراخ می‌کنند. اگر انگشتتان را در سوراخ آن‌ها فرو کنید ممکن است زنبور ماده نیشتان بزند. اما اگر زنبور نر باشد خطری ندارد، چون نر‌ها نیش ندارند. و بالاخره تنها زنبوری که یک نیش دارد زنبور عسل است.

اگر جوجه پرنده را لمس کنید، مادرش رهایش می‌کند

تا به حال پرنده‌ای تصمیم گرفته زیر پله یا ایوان شما تخم بگذارد؟ نیاز نیست دور آن یک نوار زرد بکشید تا کسی به جوجه‌ها دست بزند. این فقط یک افسانه است که پرنده‌ها جوجه‌هایشان را در صورت لمس شدن طرد می‌کنند. اگر لانه پرنده هنگام لانه‌سازی یا تخم‌گذاری توسط یک شکارچی احتمالی به هم ریخته شود، پرنده آن لانه را ترک می‌کند و لانه دیگری می‌سازد. پرنده‌ها نمی‌توانند بوی انسان را تشخیص دهند. بیشتر آن‌ها اعصاب بویایی ساده و کوچکی دارند که حس بویایی آن‌ها را محدود می‌کند. اما به‌هم‌ریختگی لانه آن‌ها را می‌ترساند. در واقع پرنده‌ها نه در واکنش به لمس شدن، بلکه در صورت آشفتگی لانه همه چیز را رها می‌کنند و می‌روند.

فقط ماده ها باردار می‌شوند

درمورد اسب‌های دریایی این صدق نمی‌کند، چون اسب دریایی نر باردار می‌شود و بچه به دنیا می‌آورد. اسب‌های دریایی نر کیسه‌ای دارند که ماده‌ها در آن تخم می‌گذارند. سپس نر‌ها تخم‌ها را باور می‌کنند و ۴۵ روز با خود حمل می‌کنند، تا اینکه اسب‌های دریایی کوچک به دنیا می‌آیند. حتی اسب‌های دریایی پدر، هنگام زایمان انقباضات عضلانی را تجربه می‌کنند. آن‌ها هر بار ۱۰۰ تا ۲۰۰ بچه به دنیا می‌آورند.

مارمولک‌ها منزوی هستند

به نظر می‌رسید این خزندگان موجواتی، منزوی، غیراجتماعی و از نظر رفتاری ساده باشند. اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که برخی مارمولک‌ها والدین و همسران فداکاری هستند که می‌توانند خویشاوندان خود را از غریبه‌ها تشخیص دهند. بسیاری از مارمولک‌ها چند ماه اول عمرشان را در کنار خواهر و برادر‌ها یا خانواده خود می‌گذرانند و درس‌ها و مهارت‌های مهم زندگی را می‌آموزند و نداشتن تعامل اجتماعی برای رشد آن‌ها مضر است. به نظر می‌رسد این خزندگان مثل انسان از محیط اولیه سرشار از تعامل اجتماعی بهره می‌برند.

بابا لنگ دراز‌ها سمی‌ترین عنکبوت هستند

یک نوع عنکبوت به نام بابالنگ دراز وجود دارد که درواقع عنکبوت نیست و غدد سمی ندارد؛ بنابراین نمی‌تواند سمی‌ترین عنکبوت باشد. اما موجود دیگری به نام عنکبوت بابا لنگ دراز وجود دارد که سمی است، اما نیش کوتاهی دارد. اما تاثیر سم آن روی انسان با سایر عنکبوت‌ها مقایسه نشده است؛ بنابراین این افسانه هیچ پایه و اساسی ندارد.

صاریغ‌ها با دمشان آویزان می‌شوند

کارتون‌ها را فراموش کنید که صاریغ‌ها با دمشان از یک شاخه درخت آویزان می‌شوند. آن‌ها برای خوابیدن در شکاف‌های صخره‌ها و درختان و سایر جا‌های دنج خلوت می‌کنند. بچه صاریغ‌ها می‌توانند برای چند ثانیه کوتاه از دمشان آویزان شوند، اما صاریغ‌های بالغ برای این کار زیادی سنگین هستند و فقط از دمشان برای حفظ تعادل هنگام بالا رفتن استفاده می‌کنند.

موش‌های قطبی خودکشی گروهی می‌کنند

در مستند سال ۱۹۵۸ دیزنی، راوی می‌گوید: «این حیوانات کوچک دسته جمعی خودشان را به دریا می‌اندازند و خودکشی می‌کنند.» و ادعا می‌کند که این مرگ‌ها عمدی است تا جمعیتشان کنترل شود. در این حین مخاطب ده‌ها موش قطبی را می‌بیند که کنار صخره صف کشیده اند تا خودشان را به دریا بیندازند. اما این حقیقت ندارد. موش‌های قطبی گاهی اوقات از صخره‌ها می‌پرند و هنگام مهاجرت‌های دسته جمعی می‌میرند یا اگر نتوانند طولانی مدت شنا کنند می‌میرند.