ادیتیوولتافوبیا چیست؟ ا چگونه درمان می شود؟
ادیتیوفوتوفوبیا یا همان هراس از رسانه های اجتماعی و ترس از قضاوت شدن در فضاهای مجازی است که با توسعه و گسترش شبکه های اجتماعی بعضی اشخاص را با خویش درگیر نموده است.
- ادیتیوفوتوفوبیا، هراس از رسانه های اجتماعی است.
- برای درمان ادیتیوولتافوبیا باید از « حساسیت زدایی منظم» و «تصویرسازی ذهنی» استفاده شود.
ادیتیوولتافوبیا به معنای ترس از رسانه های اجتماعی است. در صورتی که بخواهیم این ترس را از نظر روانشناختی بررسی کنیم، باید آنرا با عنوان هراس از قضاوت شدن یا تحت نظارت های موشکافانه های دوستان یا اشخاص غریبه قرار گرفتن تعریف کرد.
ادیتیوفوتوفوبیا در دسته اختلالات اضطراب اجتماعی دستهبندی میشوند و اغلب افرادی که دچار اضطراب فراگیر و اضطرابهای اجتماعی هستند دچار آن هستند که با گسترش شبکههای مجازی تعداد مبتلایان به این فوبیا افزایش یافته است.
در بخش روانشناسی سایت ری را با مفهوم ادیتووفوتوبیا و روش های درمانی آن بیشتر آشنا می شوید.
فوبیا چیست؟
فوبیاها هراسهایی هستند که دردسرهای زیادی برای افراد ایجاد کرده و زندگی آنها را مختل میکند؛ در واقع شاید همه افراد در زندگی از موضوع یا مسئله خاصی بترسند اما این ترسها زمانی که باعث شوند فرد دچار تنگی نفس، تعریق شدید کف دست، افزایش میزان آدرنالین به میزان قابل توجه شود نوعی فوبیا است.
ادیتیوولتافوبیا چیست؟
ادیتیوفوتوفوبیا یا همان هراس از رسانه های اجتماعی و ترس از قضاوت شدن در فضاهای مجازی است که با توسعه و گسترش شبکه های اجتماعی بعضی اشخاص را با خویش درگیر نموده است؛ نوعی از فوبیا که بنظر میرسد زنان را به علت نوع احساسات و توجه بیشتر به زیبایی های ظاهری بیش از مردان دچار خود نموده است.
زنان به علت نوع احساسات و توجه بیشتر به زیبایی های ظاهری بیش از مردان دچار ادیتیوولتافوبیا یا همان ترس از رسانه های اجتماعی و ترس از قضاوت شدن در فضاهای مجازی می شوند.
مبتلایان به این فوبیا از این که با حضور و فعالیت خود در فضاهای مجازی چگونه و چطور مورد قضاوت قرار می گیرند بسیار می ترسند و این ترس در حدی آن ها را تحتتأثیر قرار می دهد که امکان دارد آن ها تا چند روز خانه نشین کند.
ادیتیوفوتوفوبیا در گروه اختلال های اضطراب اجتماعی رده بندی میشوند و اغلب افرادی که دچار اضطراب فراگیر و اضطراب های اجتماعی هستند دچار آن هستند که با گسترش شبکه های مجازی تعداد مبتلایان به این فوبیا افزایش یافته است و زنان به علت نوع احساسات و توجه به زیبایی های ظاهری بیش از مردان دچار آن می شوند.
در واقع ادیتیوفوتوفوبیا نوعی ترس اجتماعی است که اشخاص گوشه گیر و خجالتی که از قضاوت شدن در فضاهای مجازی می هراسند، دچار آن می شوند.
در واقع مبتلایان به این فوبیا همان افرادی هستند که در دنیای حقیقی از صحبت و حضور در جمع های ناآشنا می ترسند.
شاید آن ها همان افرادی باشند که در جامعه و از طرف بالادستی های خود دچار تمسخر و تحقیر شده باشد و این رفتارها جرقه ای برای بروز ادیتیوفوتوفوبیا باشد.
درمان ادیتیوولتافوبیا
از آنجایی که ادیتیوولتافوبیا ریشه در زمان بچگی دارد،« طرحواره درمانی» مهم ترین و موثرترین شیوه درمانی است، در این شیوه از دیدگاه های روان تحلیل گرایانه استفاده می شود تا از این طريق نقطه عطف بروز این فوبیا معلوم و آنگاه مرحله های درمانی طی می شود.
در هر حال چنانچه از هر روشی برای درمان ادیتیوولتافوبیا استفاده می شود باید از « حساسیت زدایی منظم» و «تصویرسازی ذهنی» استفاده شود.
روش حساسیت زدایی منظم
یکی از متداولترین روشهای درمان هراسهای ویژه، رفتار درمانیشناختی است که یک شیوه حساسیتزدایی منظم است.
در این شیوه، فرد را با یک روش حسابشده و ایمن در معرض موضوع یا موقعیتی که هراس دارد، قرار میدهند که متداولترین آن شیوه تدریجی است یعنی ابتدا در ذهن و با کمک قوه تخیل و سپس در واقعیت.
مثلاً اگر فردی از عنکبوت هراس دارد از او میخواهند تا ابتدا آن را در ذهن مجسم کند سپس عکسهایی از عنکبوت را ببیند و سرانجام در واقعیت به یک عنکبوت نگاه کند؛ که البته باید به اندازه کافی بین مراحل فاصله باشد.
همچنین باید توأم با تکنیکهای آرامبخش باشد و از سوی رواندرمانگر حمایت و کنترل شود.
با تکرار این تجربه، فرد درمی یابد که اگر چه آن موقعیت ناخوشایند است، اما زیانبار نیست و با هر بار در معرض مورد هراسآور قرار گرفتن احساس کنترل بر آن ترس در فرد بیشتر میشود و این احساس کنترل کردن موقعیت و خود، مهمترین دستاورد این شیوهاست.
روش تصویر سازی ذهنی
تصویرسازی ذهنی شامل استفاده از تخیل برای خلق مناظر، صداها، بوها، مزهها، یا حسهای دیگری میشود که نوعی رؤیت هدفمند را میسازد.
تصویرسازی ذهنی یک تکنیک مدیتیشن است که تأثیرات جسمی و روانشناختی دارد. در جریان این تکنیک، آرمیدگی ذهن و جسم با کاهش ضربان قلب، کاهش فشار خون و تغییر در امواج مغزی اتفاق میافتد.
تصویرسازی ذهنی میتواند درد را کاهش داده به تأثیر داروها کمک کند و احساس بیمار را بهبود بخشد.
از این تکنیک برای کار با بیماران دچار فوبیا و افسردگی، کاهش استرس، اضطراب و افسردگی، کاهش فشار خون، کنترل درد، افزایش انگیزه، بهبود آرمیدگی، افزایش کنترل بر زندگی فردی، بهبود روابط و حتی برای کمک به افراد در ترک سیگار استفاده میشود.
در تصویرسازی ذهنی که دارای هفت مرحله است به شخص مبتلا توضیح داده می شود که اگر در فضای مجازی فعالیت کند و حتی مورد قضاوت سایرین هم قرار بگیرد زندگی اش تحتتأثیر قرار نخواهد گرفت، بعد از آن روان شناس از طريق حساسیت زدایی احساسات منفی شخص را کاهش می دهد.